Düşünceler, beklentisiz sevgiler, huzura varışlar *

Ne kadar yorgun olsamda, kafam çorba kadar karışık hale de gelse, vazgeçemeyeceğim bir gerçek var. O da 'düşünmek'. Çoğu zaman beni yorgun düşürse de, çözüm yolları yerine belime ip bağlasa da yine düşünürüm.
"Düşünmek ruhun kendi kendisine konuşmasıdır." demiş Eflatun. "Sevgiyle düşünmekse ruhun kendi kendini iyileştirmesidir." İşte benim çoğu zaman başarılı olamadığım nokta da burası sanırım. Küçük bir engelde pes etmemeyi öğrenebilmeliyim. Sıkıntıya düşünce de ayakta kalamıyacaksam, yaşamı olduğundan fazla cehenneme dönüştürmenin bir anlamı yoktur. Değilmi!?... Birkaç gün önce, bir arkadaşım bana attığı bir maille, hızır gibi yetişti benim ruh halime merhem olmada... İstediğini elde edemediğinde de şükretmek, her durumda halinden memnun olabilmeyi bilmek ile ilgiliydi bahsettikleri.
Bir de benim yaşantılarımla öğrendiklerim var buraya eklemek istediğim... Herkesi ve herşeyi karşılıksız sevmek, yaptıklarını karşılık beklentisinden ırak yapmak. Gerçek barışıklığa, huzura vardıran bir yol da bu sanırım... Her şey beklentisiz... <3

Yazarken bana eşlik eden parçam ;  'Redd - Nefes bile almadan'